W bie­żą­cym roku, w aktu­al­nych oko­licz­no­ściach spo­wo­do­wa­nych pan­de­mią COVID-19, odpu­sty zupeł­ne dla wier­nych zmar­łych będzie moż­na uzy­skać przez cały listo­pad, przy zmie­nio­nych warun­kach i dosto­so­wa­nych do sytu­acji dzie­łach poboż­nych, aby zapew­nić bez­pie­czeń­stwo wiernych.

Do niniej­szej Peni­ten­cja­rii Apo­stol­skiej dotar­ło wie­le próśb Świę­tych Paste­rzy, aby w tym roku, z powo­du epi­de­mii COVID-19, zmie­nio­no poboż­ne dzie­ła w celu uzy­ska­nia odpu­stów zupeł­nych dla dusz czyść­co­wych, któ­re moż­na uzy­ski­wać zgod­nie z nor­mą „Wyka­zu odpu­stów” (nad. 29, § 1). Dla­te­go Peni­ten­cja­ria Apo­stol­ska, na mocy spe­cjal­ne­go pole­ce­nia Jego Świą­to­bli­wo­ści Papie­ża Fran­cisz­ka, chęt­nie usta­na­wia i okre­śla, że w tym roku, aby unik­nąć zgro­ma­dzeń, tam, gdzie są one zakazane:

a) Odpust zupeł­ny dla osób nawie­dza­ją­cych cmen­tarz i modlą­cych się, choć­by tyl­ko w myśli, za zmar­łych przez poszcze­gól­ne osiem dni, zwy­kle usta­no­wio­ny jedy­nie na dni od 1 do 8 listo­pa­da, dla pożyt­ku wier­nych może być prze­nie­sio­ny na inne osiem dni listo­pa­da. Dni te, dowol­nie wybra­ne przez poszcze­gól­nych wier­nych, mogą być od sie­bie oddzielone.

b) Odpust zupeł­ny zwią­za­ny z dniem 2 listo­pa­da, usta­no­wio­ny na Wspo­mnie­nie wszyst­kich wier­nych zmar­łych dla tych, któ­rzy poboż­nie nawie­dza­ją i odma­wia­ją tam „Ojcze nasz” i „Wie­rzę w Boga”, może być prze­nie­sio­ny nie tyl­ko na nie­dzie­lę poprze­dza­ją­cą lub nastę­pu­ją­cą, albo na sam dzień Uro­czy­sto­ści Wszyst­kich Świę­tych, ale tak­że na inny dzień listo­pa­da, dowol­nie wybra­ny przez poszcze­gól­nych wiernych.

Oso­by star­sze, cho­re i ci wszy­scy, któ­rzy z poważ­nych powo­dów nie mogą opu­ścić domu, na przy­kład ze wzglę­du na zaka­zy gro­ma­dze­nia się licz­nych wier­nych w miej­scach świę­tych, będą mogli uzy­skać odpust zupeł­ny, jeśli tyl­ko łącząc się ducho­wo z tymi wier­ny­mi, któ­rzy poboż­nie nawie­dza­ją miej­sca świę­te, oraz wyklu­cza­jąc wszel­kie przy­wią­za­nie do jakie­go­kol­wiek grze­chu i mając inten­cję kie­dy to tyl­ko będzie moż­li­we speł­nić trzy zwy­czaj­ne warun­ki (spo­wiedź sakra­men­tal­na, Komu­nia eucha­ry­stycz­na i modli­twa w inten­cjach Ojca Świę­te­go), odmó­wią poboż­nie modli­twy za zmar­łych przed obra­zem Pana Jezu­sa lub Naj­święt­szej Maryi Pan­ny (na przy­kład jutrz­nię i nie­szpo­ry z ofi­cjum Litur­gii godzin za zmar­łych, Róża­niec, Koron­kę do Boże­go Miło­sier­dzia i inne modli­twy za zmar­łych bli­skich ich ser­cu), albo jeśli podej­mą medy­ta­cyj­ną lek­tu­rę jed­ne­go z frag­men­tów Ewan­ge­lii z litur­gii za zmar­łych, lub też jeśli wypeł­nią uczyn­ki miło­sier­dzia poprzez ofia­ro­wa­nie Bogu cier­pień i nie­do­god­no­ści swe­go życia.

Aby ten dostęp do łaski Bożej, udzie­la­nej wła­dzą klu­czy Kościo­ła, sta­wał się łatwiej­szy ze wzglę­du na miło­sier­dzie dusz­pa­ster­skie, niniej­sza Peni­ten­cja­ria gorą­co pro­si, aby wszy­scy kapła­ni posia­da­ją­cy odpo­wied­nie upraw­nie­nia, odda­li się z gor­li­wo­ścią i wiel­ko­dusz­no­ścią cele­bra­cji Sakra­men­tu Poku­ty i udzie­la­li Komu­nii Świę­tej chorym.

Nie­mniej, jeśli cho­dzi o warun­ki ducho­we dla uzy­ska­nia odpu­stu zupeł­ne­go, nadal obo­wią­zu­ją wcze­śniej wyda­ne wska­za­nia zawar­te w „Nocie odno­śnie sakra­men­tu pojed­na­nia w obec­nej sytu­acji pandemii”.

Wresz­cie, ponie­waż dusze czy­ś­co­we wspie­ra­ne są wsta­wien­nic­twem wier­nych, szcze­gól­nie zaś miłą Bogu ofia­rą ołta­rza (por. Sob. Tryd. Sesja XXV, Dekret o czyść­cu), gorą­co zale­ca się wszyst­kim kapła­nom trzy­krot­ne odpra­wia­nie Mszy św. w dniu Wspo­mnie­nia wszyst­kich wier­nych zmar­łych, zgod­nie z Kon­sty­tu­cją Apo­stol­ską „Incru­en­tum Alta­ris”, wyda­ną przez czci­god­nej pamię­ci papie­ża Bene­dyk­ta XV w dn. 10 sierp­nia 1915 roku.

Niniej­szy dekret jest waż­ny przez cały listo­pad. Bez wzglę­du na jakie­kol­wiek prze­ciw­ne zarządzenia.

W Rzy­mie, w sie­dzi­bie Peni­ten­cja­rii Apo­stol­skiej, 22 paź­dzier­ni­ka 2020 roku, we wspo­mnie­nie św. Jana Paw­ła II.

Mau­ro Kard. Piacenza
Peni­ten­cjarz Większy

Ks. prał. Krzysz­tof Nykiel
Regens