Ser­cem tek­stu Pro­lo­gu Ewan­ge­lii Jana jest prze­kaz tajem­ni­cy. Cho­dzi o opis bli­sko­ści Boga, bli­sko­ści-wcie­le­nia: „A Sło­wo sta­ło się cia­łem i zamiesz­ka­ło wśród nas” (J 1). To zda­nie wyra­ża nie­ogar­nio­ną bli­skość Boga wobec czło­wie­ka. Bóg jest bli­ski w Betle­jem, kie­dy stał się jed­nym z nas, jest bli­ski na Gol­go­cie, kie­dy Cia­ło Chry­stu­sa posłu­ży­ło do zba­wie­nia, ale tak napraw­dę jest bli­ski już od momen­tu stwo­rze­nia pierw­szych ludzi, co obja­wia zasa­da Ima­go Dei. Już wów­czas Sło­wo sta­ło się cia­łem na pozio­mie „bycia” każ­dej oso­by. 

„Bli­skie spo­tka­nie trze­cie­go stop­nia”. Dzię­ki fil­mo­wi SF z 1977 r. o takim tytu­le, sta­no­wią­cym już kla­sy­kę histo­rii mediów, w reży­se­rii Ste­ve­na Spiel­ber­ga okre­śle­nie „bli­skie spo­tka­nie trze­cie­go stop­nia” weszło do powszech­ne­go słow­ni­ka. Tytuł nawią­zy­wał do opra­co­wa­nej w latach 60. XX w. kla­sy­fi­ka­cji spo­tkań z wyż­szą cywi­li­za­cją przy­by­szów z kosmo­su. Kla­sy­fi­ka­cję tę – część pro­jek­tu Blue Book – stwo­rzył ame­ry­kań­ski astro­nom Josef Allen Hynek, uczo­ny uro­dzo­ny jesz­cze przed I woj­ną świa­to­wą. Okre­śle­nie Clo­se Enco­un­ters of the Third Kind ozna­cza­ło bez­po­śred­ni kon­takt z poza­ziem­ską, wyż­szą for­mą życia. „Mniej bli­skie” są spo­tka­nia dru­gie­go i pierw­sze­go stop­nia: spo­tka­nie dru­gie­go stop­nia to odkry­cie dowo­dów potwier­dza­ją­cych wizy­tę obcych form życia na Zie­mi, a spo­tka­nie pierw­sze­go stop­nia to jedy­nie zoba­cze­nie z dale­ka nie­ziem­skiej tajem­ni­cy. To okre­śle­nie może też posłu­żyć do zro­zu­mie­nie pozio­mów Boże­go przy­lgnię­cia do histo­rii czło­wie­ka.

Ana­lo­gicz­nie nasze ludz­kie spo­tka­nia z Bogiem posia­da­ją swo­je stop­nie wta­jem­ni­cze­nia. Ten pierw­szy to ten sto­pień kosmicz­ny. Wów­czas pozna­je­my Boga z wiel­ko­ści i pięk­na stwo­rze­nia. Ten dru­gi sto­pień wyni­ka z kul­tu, czy­li wsze­la­kich form ludz­kie­go odda­wa­nia czci Stwór­cy, wyni­ka­ją­cy z miejsc uświę­co­nych ludz­ką modli­twą i sacrum. Ten naj­bar­dziej bli­ski, sto­pień trze­ci, ewan­ge­licz­ny poprzez cud wcie­le­nia w Naza­re­cie, obja­wio­ny w Betle­jem, w pustym po zmar­twych­wsta­niu Chry­stu­sa gro­bie oraz w sakra­men­tach. Sło­wo Boże wów­czas wypo­wia­da­ne jest przez Boga jak­by z wnę­trza, z ser­ca czło­wie­ka. Bóg jest wte­dy tak bli­ski czło­wie­ko­wi jak dziec­ko w łonie mat­ki. Bo On chce nas uczy­nić uczest­ni­ka­mi wła­sne­go życia. Jest to wyzwa­nie do łaski i świa­tła, któ­re roz­świe­tla w Jezu­sie każ­de ciem­no­ści nasze­go życia. Amen.

/​ks. inf. Dariusz Raś/